Afrika’da vahşi hayatı gözlemleme saatiii. Herkes safari aracına atlasın, Ocak 2016’da Fatih Koparan‘la gittiğimiz Kruger Parkı’nı bu sefer de beraber gezelim.
Fotoğraf makineleriniz hazır mı?
Hayvanlar sizi gördüklerine genel olarak çok memnun oluyorlar.
Diğer hayvanlar aslanlardan kaçmaya çalışırken biz, arabalı hayvanlar, onları görmek için haldır haldır bir arayışa giriyoruz.
Bazıları da yemekten başka bir şey düşünmüyor…
Bu arada kısa dostların boy avantajından dolayı zürafalarla dolanmayı sevdiğini öğreniyoruz.
Sonra karşımıza filler çıkıyor. Bir kadın meselesi yüzünden kavga var.
Ben pek yaklaşmamamız taraftarıyım ama 90 yaşındaki ranger (şoför, rehber, orman sorumlusu) dostumuz diplerine kadar sokuyor aracı.
Evet, bize doğru koşmaya başlıyor. Bu arada Fatih panik halinde “Nooo nooo!” diye bağırıyor, ranger da “Merak etmeyin, sakin olun…” diyor. Fatih aslında fotoğraf makinesinde yer kalmadığı için ağlamaklıymış. Bense başka fotoğraf çekememişim çünkü fil kardeşimiz tek ayağını kaldırıp aracın önüne basacak gibi yapınca kalbim durmuş. Ders: Kavga eden fillere yaklaşmayın.
Neyse biz sonunda aslanları buluyoruz!
Bu kadar zayıf olmaları beni endişelendiriyor. Ranger “Bunlar yiyince şişiyor, sindirdikten sonra zayıf gözüküyorlar.” diyor. “Şey Ranger Bey, aç olmaları bizim için bir problem değil mi sizce?”
O zaman hava kararmadan güvenli bir yerlere gidelim de yem olmayalım…