İstanbul’daki son gecemde yazdığım yazıyı okudum. O zamanki heyacanıma gülümsedim. Şimdi de bir şeyler karalamak istiyorum ama ilk defa bu kadar zorlanıyorum.
Beş buçuk ay hem çok hızlı hem çok yavaş geçti. Yoldayken başka bir boyuta geçiyorsunuz, zaman kavramı farklılaşıyor. Öncesi nasıldı unutuyorsunuz.
Yarın İstanbul’a doğru yola çıkıyorum.
Aileme sarılacağım, arkadaşlarımı göreceğim, şimdi değerini daha iyi anladığım İstanbul’a kavuşacağım için mutluyum.
Yolda olmanın verdiği özgürlük duygusundan, sürprizlerden, farklı dünyalardan uzaklaşacağım için de üzgün…
Ve yorgun…
Ve gururlu…
Ve meraklı…
Ara ara da hiçbir şey hissetmiyorum bu durumla ilgili.
O zaman bana iyi yolculuklar!
Beş buçuk ay hem çok hızlı hem çok yavaş geçti. Yoldayken başka bir boyuta geçiyorsunuz, zaman kavramı farklılaşıyor. Öncesi nasıldı unutuyorsunuz.
Yarın İstanbul’a doğru yola çıkıyorum.
Aileme sarılacağım, arkadaşlarımı göreceğim, şimdi değerini daha iyi anladığım İstanbul’a kavuşacağım için mutluyum.
Yolda olmanın verdiği özgürlük duygusundan, sürprizlerden, farklı dünyalardan uzaklaşacağım için de üzgün…
Ve yorgun…
Ve gururlu…
Ve meraklı…
Ara ara da hiçbir şey hissetmiyorum bu durumla ilgili.
O zaman bana iyi yolculuklar!